Logische kennisanalyse is een discipline voortgekomen uit de wiskundige logica en de filosofie, die tot doel heeft het begrip kennis te formaliseren, modelleren en analyseren met behulp van logische en computationele hulpmiddelen. Ze onderzoekt hoe kennis binnen intelligente systemen – menselijk of kunstmatig – kan worden weergegeven, overgedragen, afgeleid of in twijfel getrokken. Deze benadering onderscheidt zich van statistische of connectionistische methoden door haar formele precisie, waarbij gebruik wordt gemaakt van logische talen (zoals epistemische modale logica) om concepten als overtuiging, onzekerheid of gedeelde kennis te vatten.
Toepassingsgevallen en voorbeelden
Logische kennisanalyse is essentieel in artificiële intelligentie om agenten te modelleren die kunnen redeneren over wat ze weten of niet weten. Ze wordt ingezet in multi-agent-systemen voor coördinatie, planning of onderhandeling, en in cybersecurity voor protocolanalyse en het borgen van informatievertrouwelijkheid. In machine learning helpt het bij het formaliseren en controleren van hypothesen over kennisoverdracht en -verwerving.
Belangrijkste softwaretools, bibliotheken en frameworks
Er zijn diverse tools die epistemische logica en logische kennisanalyse ondersteunen, waaronder LoTREC (voor modale logica), MCK (Model Checking Knowledge), Clingo (voor logisch redeneren) en automatische bewijsassistenten zoals Prover9 of Isabelle/HOL. Deze tools maken formele verificatie van systemen en het modelleren van complexe kennissituaties mogelijk.
Recente ontwikkelingen, evoluties en trends
De integratie van kennislogica met machine learning en probabilistische systemen is een actief onderzoeksgebied, net als de toepassing bij formele verificatie van gedistribueerde protocollen of speltheorie. Trends zijn verder de hybridisatie met symbolische en sub-symbolische benaderingen en de ontwikkeling van frameworks voor kennismodellering in dynamische en onzekere omgevingen.